Na een prostaatoperatie kunt u last krijgen van incontinentie. De duur en de aard van dit ongewilde urineverlies kunnen per persoon verschillen. Veelal houdt deze klacht enkele maanden tot een jaar aan voordat ze vanzelf weer verdwijnen. Gelukkig zijn er praktische hulpmiddelen op de markt om uw klachten zo veel mogelijk te verminderen, en bestaan er nuttige oefeningen om het proces te verbeteren. Zo kunt u blijven deelnemen aan leuke activiteiten buitenshuis.
Oorzaken van Incontinentie na een Prostaatoperatie
Als je plas in je blaas loopt, wordt het binnengehouden door twee kleppen (sluitspieren) die gesloten blijven totdat je lichaam "zegt" dat ze open moeten als je plast. Er is een interne en een externe klep.
Als je wordt geopereerd om je prostaat te verwijderen, moet de inwendige urineklep worden verwijderd als onderdeel van de prostaatoperatie. De externe urineklep die je bedient om urine naar buiten te laten of je urinestraal te stoppen, werkt nog steeds.
Meestal is één werkende klep (de externe klep) voldoende om je urine onder controle te houden, maar dit is afhankelijk van of je bekkenbodemspieren en zenuwen ook goed werken.
Aan de andere kant kan bestraling voor prostaatkanker ook invloed hebben op je sluitspier en blaas, omdat bestraling gezond weefsel in het gebied beschadigt en irriteert. Dit kan invloed hebben op hoe goed ze functioneren.
Hoe lang duurt incontinentie na een prostaatoperatie?
Het is moeilijk om precies te zeggen hoe lang incontinentie na een prostaatoperatie duurt. Het verschilt van persoon tot persoon. De volgende factoren spelen een rol:
- Je leeftijd.
- Je algehele gezondheid, zoals obesitas of andere medische aandoeningen.
- Typische blaascontrole (voor de operatie).
Mensen die over het algemeen gezond zijn en jonger dan 60, hebben bijvoorbeeld veel minder kans op langdurige urine-incontinentie. Aan de andere kant heeft iemand van 80 meer kans op hinderlijke incontinentie als hij of zij behandeld is voor prostaatkanker. Sommige mensen hebben last van volledige incontinentie waarbij ze geen plas meer kunnen ophouden en een product als een onderlegger of luier moeten gebruiken, terwijl anderen soms maar een klein beetje druppelen.
Het goede nieuws is dat je na behandeling geleidelijk minder urineverlies zou moeten hebben. De gemiddelde tijd die de meeste mensen nodig hebben om het plassen weer onder controle te krijgen is minder dan drie maanden.
Hoe wordt incontinentie na een prostaatoperatie behandeld?
Hoe je zorgverlener incontinentie behandelt, hangt voornamelijk af van hoe ernstig je klachten zijn en hoe lang ze duren. Het hangt er ook vanaf wat voor soort incontinentie je hebt (stressincontinentie, aandrangincontinentie of beide).
Als je merkt dat je na de operatie last hebt van licht tot matig urineverlies, kan je uroloog of gynaecoloog voorstellen om te beginnen met niet-invasieve therapieën, zoals medicatie of fysiotherapeutische oefeningen voor je bekkenbodemspieren. Mensen met urineverlies dat langer dan drie maanden duurt of met ernstigere klachten hebben misschien een operatie nodig. Uw arts raadt meestal eerst de niet-invasieve therapieën aan voordat hij een operatie aanbeveelt.
Ondergoed voor incontinentie na een prostaatoperatie
Er zijn verschillende soorten incontinentieproducten, zoals wasbaar ondergoed , absorberende pads of incontinentiebroekjes. Robin is gespecialiseerd in incontinentiemateriaal voor mannen na een prostaatoperatie.
Hoe kan ik mijn blaas versterken na een prostaatoperatie?
Oefeningen om je bekkenbodem te versterken, Kegels genoemd, zijn vaak de eerste behandeling voor incontinentie. Je arts kan je Kegels aanraden om de werking van je bekkenbodemspieren te verbeteren. Sommige zorgverleners combineren Kegels met een therapie die biofeedback wordt genoemd.
Je bekkenbodemspieren zijn een groep spieren die je bekkenorganen overeind houden als een hangmat. Ze ondersteunen ook een gezonde blaas- en darmfunctie. Als je geboren bent met een prostaat, heb je je bekkenbodem misschien nog nooit versterkt (omdat dat niet nodig was). Maar als je prostaat is verwijderd, moet je nu op je bekkenbodemspieren vertrouwen. Daarom zijn bekkenbodemoefeningen erg belangrijk na een prostaatverwijderingsoperatie.
Het versterken van de bekkenbodem werkt heel goed bij mensen met licht tot matig urineverlies. Als uw klachten niet verbeteren, kan uw arts u aanvullende behandelingen aanraden.
Welke medicijnen worden gebruikt bij incontinentie na een prostaatoperatie?
Als je aandrangincontinentie hebt, kunnen bepaalde medicijnen helpen. Sommige van deze medicijnen ontspannen je blaas, zodat je blaas meer plas kan opvangen. Andere beïnvloeden de manier waarop je hersenen signalen naar je blaas sturen om aan te geven dat deze vol is. Je zorgverlener zal met je bespreken welke medicijnen voor jou kunnen werken en wat de mogelijke bijwerkingen zijn.
Er zijn geen goede medicijnen voor de andere vorm van incontinentie (stressincontinentie).
Met welke operaties kan urine-incontinentie worden behandeld nadat je prostaat is verwijderd?
Als je na een prostaatoperatie last hebt van inspanningsincontinentie die langer dan zes maanden tot een jaar duurt, kan je verloskundige of gynaecoloog je een operatie aanraden. Er zijn twee hoofdtypen operaties voor urine-incontinentie: de urethrale sling en de kunstmatige urinaire sluitspier (AUS).
Kun je incontinentie na een prostaatoperatie voorkomen?
Je chirurg probeert de schade aan je blaas en sluitspieren tijdens een prostaatkankeroperatie te beperken. Hoewel er voortdurend vooruitgang wordt geboekt, kunt u na een prostaatoperatie nog steeds op zijn minst tijdelijke incontinentie verwachten. De precieze mate en symptomen die u zult ervaren, zijn afhankelijk van uw leeftijd en gezondheid, de omvang van de kanker en of u ook bestraling of andere behandelingen hebt ondergaan. U moet uw zorgen over incontinentie met uw arts bespreken.
Wanneer moet ik de dokter bellen?
Wanneer moet ik mijn zorgverlener bellen?
Neem contact op met uw zorgverlener als u na een prostaatoperatie symptomen van urine-incontinentie ervaart. Het kan ongemakkelijk zijn om erover te praten, maar uw zorgverlener is er om u te helpen.
